Sevdadır Prova Notları

Yine telefonların başına geçip genel konuşmalarımızı yapıyoruz. Gerçi hayat hep aynı ilerlerken konu konuyu pek açmıyor ama olsun. Zaten eksiğimiz var. Selver bağlantı yapacağımız yeri karıştırmış, bizi başka bir yerde bekliyor. En sonunda dâhil oldu. Sokağa çıkmış, bize onu anlatıyor.

Nihayetinde provaya başlıyoruz. Geçen prova dinlediğimiz şarkıyı çalışmaya çalışıyoruz. Görüntülü provada hep beraber şarkıyı söylemek zormuş.

“Yok demek ki şarkı söylenmiyor bunda.” diyor Nevzat ve hem şiiri bölüyor hem bizi bir sıraya sokuyor. Müge, Cemre, Esra sırayla ilk şiiri çalışıyor. Şiirin duygusu ve coşkusu arasında yaşadığımız karmaşa sonrası bir kanto dinliyoruz.

Sahnede olmadığımız için parçaların nasıl bir bütüne döneceğini anlatıyor Nevzat. Şiirler arasında geçişlerin nasıl olacağını şimdilik sadece kafamızın içinde oynuyoruz.

Daha sonra sırasıyla şiirleri okumaya başlıyor ve hemen üstüne konuşuyoruz. Nevzat bize şiirin nasıl sahneleneceği hakkında anlatıyor. Hikâyeyi, duyguyu ve ritmi hatırlatıyor. Kafasında geçen şeyleri deniyoruz.

Bu arada edebiyatçı bir dostumuz olan Ali Ekber, şiir çözümlemelerini (Dramaturgi)  sırasıyla gönderiyor. Her bir şiir çözümlemesi geldikçe provada deşifre etmek ve onu ses ve duyguyla çalışmak derinlik katıyor.

Son değerlendirmeleri yapıyor Nevzat. Notlarımızı alıyoruz. Bu arada Selver ve Nevzat bir süre ışık ve teknik üzerine konuşuyorlar – güzel fikirlerle- prova bitiyor.

Peki, ne olacak bu tiyatroların hali?

Sevdadır 3. Prova

Hüzünlü bir melodiyle başlandı provaya. Ali ve Esra melodi üstüne konuştular. Daha sonra Nevzat konuşmaya katıldı. Şiir akarken istediği kalıplardan, cümleler arası değişimlerden ve oyunun biçimi hakkında düşündüğü reji üzerine konuştuk.. Malum sahne üstünde değiliz ve imgelerimizi zorluyoruz. Duyguyu, enerjiyi yakalayabilmek ve şiirin her bir satırını kavramak önemli.  Ve son hatırlatmalar sonrasında ilk şiirden başladık okumaya.

Birinci ikinci şiir derken metaforlar üstüne beklentilerini anlattı Nevzat. Tekrar tekrar.. İç içe geçmeye çalıştık. Teknoloji burada belimizi büktü biraz deneyimlemek üzere bazı şeyleri sahneye bıraktık.

İkinci şiir ve o hüzünlü melodi..
“Minörü majöre çevirince mutlu oluyorsun.”

Peki Ali, güzel söyledin ama biz Arkadaş’ın yalnızlığı içinde kaybolurken o umut ve mutluluğu nasıl bulacağız?

Nevzat, 3. Şiir için yeni bir şey talep ediyor. Bir oyuncu bitirdiği anda diğeri hemen dâhil olsun. Esra, Müge, Cemre. İlk başta bir sessizlik. Ah şu uzaktan prova kim başlasın onu bile hissetmekte zorluyor. Ama başlıyoruz. Ve bitiriyoruz.

Sonra şiir için aklında olan ışık üzerine Selver ile Nevzat konuşmaya başlıyor.  Selver başından beri bizimle tabi. Tanrısal bir yankı sesiyle giriyor konuşmaya. Bu sefer prova, teknik nedenler sağ olsun, pek yankılı  geçti.

Bitti  mi?
Derken konu konuyu açıyor. Arkadaş Zekai üstüne konuşuyoruz. Yaşadığı döneme dalıyoruz. O dönem yaşadığı yalnızlığı deşifre ediyoruz. Ve bir provayı daha bitiriyoruz.

Bir sonraki şiirde görüşürüz…

Her zaman olduğu gibi gündelik konuşmalarla stresimizi atarak provamıza başladık. Tiyatro ile ilgili gelişmeleri anlatıyor Nevzat. Daha sonra prova başından bu yana süre gelen bağlantı problemini çözüyor Cemre ve ikinci şiir ile başlıyoruz okumaya, dördüncü şiirin çözümlemesi elimize ulaşmıştı. Üstüne konuşuyoruz. Sırayla Müge, Esra ve Cemre okuyor dördüncü şiiri.

Sahne üzerinde nasıl bir devinim olacağı üzerine fikirlerini anlatıyor Nevzat. Beşinci şiir üzerine konuşuyoruz. Nevzat bu şiirin, Şarkı olması fikrini ve aklında olan düzenlemeyi anlatıyor. Ali’nin sınavları yoğun, Müge’nin müzik konusunda denemeler yapmasını istiyor. Oyunun devamında yer alan şiirlerin daha da zor olduğunu anlatıyor. Çözümlemeler geldikçe devam edeceğiz anlamaya Arkadaşı. Diğer şiirlerle ilgili fikirlerini anlatıyor.

Geçen provada bahsettiğimiz oyunun fiziksel kısmı ile ilgili Esra’nın gönderdiği örnek videolar üstüne konuşuyoruz. Nevzat, Esra’dan örnekleri buldukça çoğaltmasını istiyor. Sahne üzerinde olma heyecanımızı arttırıyor bu konu, birden kendimizi geliş tarihlerini konuşurken buluyoruz. Artık bir araya gelip sahneye adım atmak heyecanı iyice kendini göstermeye başladı. Süreç belirleyici fakat şimdilik önümüzde ki ayı bekliyoruz. Peki, yan yana gelince sarılabilecek miyiz?

Bir araya gelme hayallerinin üstüne Nevzat, beden çalışmalarını hatırlatıyor. Ezberle başlamamızı söylüyor. Dönüşümüz hızlı ve güçlü olacak.

Kısa bir soluklanma sonrası yeniden ikinci şiiri okumaya başlıyoruz. Bu sefer Nevzat araya girerek şiire yaklaşım konusunda kimi yönergeler veriyor. Ardından üçüncü şiiri tekrar alıyoruz. Dördüncü şiiri okuyor Müge.

Nevzat nasıl düşünmemiz gerektiği konusunda hatırlatmalarını yeniden yapıyor. Şiir okuma refleksimizi kırmamız konusunda uyarıyor bizi.

Ne yapmaya çalışıyoruz?

Bu bir şiir dinletisi değil.

“Kelimelerin kendi ruhu ve ritmi vardır. Ritmi bulmaya ve onu kendi duygularımızla birleştirmeye çalışmalıyız.” diyor Nevzat.

Kendimize dair olanı çıkaracağımız bir laboratuvar olacak bu oyun. Bilinç konusu süre gelirken Nevzat’ın “Aa aslan, sivri dişleri var.” Örneği bizleri gülümsetiyor. Bu konu üstüne uzunca anlatıyor. Duvarın ötesine geçmemizi, kendi benliğimizi yeniden bulamamızı söylüyor.

Oyunun anlatım biçimi üstüne yazarlardan ve oyunlarından örnekler veriyor.

Yavaş yavaş provayı bitirirken provanın başında hepimizin bir fotoğrafı olsun istemiş, prova sonuna ertelemiştik. Esra provadan ayrılıp bilgisayardan bağlanıyor. Ama bir türlü tam ekran göremiyor bizi ve maalesef çekemiyoruz. Bu sefer çözümü tek tek çekmekte buluyoruz ama pek başarılı olamadık. Olsun, bir daha ki provada deneriz artık.

Çözünürlüğü yüksek provalarda görüşmek üzere… 🙂

Yeniden ekranların başında başlıyoruz provaya. Gündelik konuşmaların ardından bir temmuz gibi yüz yüze prova yapma ihtimalimizi konuşuyoruz. Şehir dışında olanların geliş tarihleri hemen hemen belli. Ama risk hala devam ediyor. Bir yolunu bulacağız diyerek başlıyoruz dördüncü şiirle… Nevzat şiir için düşündüklerini söylüyor.   Beşinci şiirin incelemesi ulaşmıştı elimize onun üstüne konuşuyoruz. Müge şiirin şarkısı üstüne çalışmaları bitirmiş. Ali’den kayıt bekliyoruz. Ali trajik olduğundan bize kaydı biraz geç yollayacak. Ali’nin kaydı atamaması üstüne biraz şakalaşıyoruz ve bu konuşmalar bize, yarın dört ay olacağını hatırlatıyor sahneye çıkamayışımızın. Hüzünleniyor, sessizleşiyoruz… Derken tekrar toparlanıyoruz. Selver sesini kapatıyor ve hazırız ikinci şiirden başlıyoruz okumaya. Esra kendi sesinin yankısına şaşırıyor bir an hala alışamadık şu teknolojik provaya.

Bir Abdullah konusu geçiyor. Cemre; kim, ne diyor. Meğer müzik aletiymiş. Sahneye geçince tanıştıracak Müge.   Nereden çıktı bu Abdullah derseniz, beşinci şiirin şarkısı üstüne konuşuyorduk.

Ve geçiyoruz altıncı şiire, tabi her yeni gelen incelemeyle biraz daha ilerliyoruz. Müge okuyor baştan sonra Nevzat isyan ediyor. Ne dediğini duyamıyor bu teknolojik provalarda… Sonra Esra okuyor baştan sona, Nevzat birkaç araştırma konusu veriyor şiir özelinde. Daha sonra detaylardan bahsediyor ses ışık, sahnenin ritmi olabildiğince açıklamaya çalışıyor aklındakileri. Cemre okuyor baştan sona aynı şiiri. Arada fotoğraf çekiyor Nevzat, ekranın görüntüsünü almak geçen prova oldukça zorlamıştı bizi. Derken Müge tekrar okumaya başlıyor keskinlik anlamında örnek oluşturması için. Nevzat, mikrofonu kapalı unutmuş. Müge kesip tekrar başlayınca anlıyoruz. Sonra Esra ve Cemre okuyor.

Geçiyoruz Nevzat’ın bu oyunu yapma sebebi olan şiire baştan Müge başlıyor okumaya sonra kesiyor Esra devam ediyor ve sonra Cemre.  Okuduğumuz son iki şiir için kafasında oturması gereken şeyler olduğunu söylüyor Nevzat. Bir sonra ki şiir için konuşuyoruz. Fikirlerini söylüyor. Müge şiir üstüne çalışacak Ali aranjesini yapar. Bugünlük bu kadar diyoruz. Nevzat, detaylı bir değerlendirme yapıyor. Bir sonra ki prova için neler yapılmalı anlatıyor. Şu an müdahale etmediğini ve sebeplerini açıklıyor. Ezber yaparken tonlama ve vurguyla ezberlememizi sahnede birçok şeyin değişebileceğini anlatıyor. Çünkü burada müzik ve ritim tutturmak kolay değil. Okuduğumuz son iki şiirin üstüne birkaç önemli noktaya değiniyor. Belki sahnede ses asılı kalır…

Ne zamana oynarız, durum ne gösterir?

Yeniden aynı sorularla vedalaşıyoruz.

Beraber ayağa kalmak üzere…

Bugün aylar sonra teknolojik provaların ardından sahnedeydik. Yüz yüze olmanın ve tiyatronun canlılığının kıymetini hatırladık bir kez daha.

Yuvarlak masa etrafında kahvelerimiz ile beraber günün, dönemin zorluklarından arındık ve geçtik sahneye. Sohbet sırasında bunca zaman evlerde kaldığımız hareketsizlik biraz tedirgin etti bizi. Çünkü Esra’nın beden ısıtma çalışmaları her zaman zorlu olmuştur. Ama Esra kırmadı bizi, hamlanmış bedenlerimizi bir güzel ısıttı ve esnetti. Sadece bedenleri ısıtmak yetmez. Nevzat, ses ısıtma ve çalışmalarıyla aldı sazı eline; başladık sesleri, uyuyan diyaframları uyandırmaya. Ufak baş dönmeleri derken artık çalışmalara geçmeye hazırız.

Oyun boyunca birçok imgeden yararlanıyor olacağımız ve Arkadaş’ın şiirlerinin duygu yoğunluğu sebebiyle bizde var olan duyguların sese dönüşümünü incelememiz gerekti. Önce hep beraber seslerimizle bir uyumdan bozulmaya daha sonra o bozulmanın içinde yine bir uyum yakalamaya çalıştık.  Nevzat bizim başta var olan uyumumuzu bozmak için epey zorladı ama biz seslerin ahengine, çokluğun uyumuna kaptırmışız kendimizi. Daha sonra Nevzat hepimizden ayrı ayrı acının sesini duymak istedi.  Müge, Cemre, Esra, Selver, Ali ve Cansu hepimizden farklı farklı sesler çıktı. Seslerin nereden geldiği, bize ait olup olmadığı, yeni bir ses mi yoksa var olan sesler mi soruları üstüne konuştuk ve birkaç örnekle Nevzat konuyu daha derin bir noktaya taşıdı. Daha araştırılması, keşfedilmesi gereken çok ses var… Duygusal yoğunluğun fazla olduğu bu çalışmadan sonra ara verdik.

Ah Selver o çayı demlemeliydin… Kahve sohbetimizle beraber çıkan sesler üzerine konuşmalar ve komşularımız, arketiplerimiz ve yılan…

Aradan hemen sonra toplu bir doğaçlama ile sahnedeydik. Hiç içinizde yaşayan hayvanın asansörde kalma ihtimalini düşündünüz mü? Neyse ki bizim hayvanlarımız çok telaşlı çıkmadı ve asansörden sağlam çıktık. Şunu anladık ki Selver içindeki ceylanı bugün yok etmiş. J

Ardından Nevzat hepimize belli imajlar verdi ve tek tek sahneye çıktık. Esra; deniz, Cansu; rüzgâr, Cemre; kum tanesi, Müge; ağaç.  Daha sonra bu imajların hepsi aynı anda gün doğumunu gördü. İletişim kurmayı ritim yakalamayı etki etmeyi ve etkilenmeyi denedik.

Ali aldı gitarını eline, şarkımıza çalıştık. Ne güzelmiş bir arada şarkı söyleyebilmek… Provayı bir klasik ile bitirmek üzere her zamanki yere Zeytin’e gittik. Çay yok. Bugün çay niye yok?

Prova takvimi ve genel konular… Nasıl ilerlenecek, bir sonraki prova beklentileri derken Görkem katıldı bize. Hoş sohbet ve tatlı hatıra fotoğrafları ile provamız son buldu.

Biz sizi kucaklamaya hazırız. Peki siz?

NOT: Çay önemli, demlenmeli…

Herkes yavaş yavaş yuvarlak masanın etrafında yerlerini aldı. Çay demlendi. Yeni havalandırma takılmış meraklı gözler ile bakıldı ve sahneye çıkıldı. Beraber güzel bir ısınma ile başladık Ali’ye biraz ısınma ağır gelmiş olacak ki tamamlayamadı çalışmayı olsun yarın tamamlar.

Bedenlerimizi ısıttığımıza göre sesleri ısıtmanın zamanı ve Ali tekrar katıldı aramıza bizi tatlı tatlı incelerden peslere, peslerden kahkahalara sürükleyen ısınma yaptırdı. Daha sonra Ali gitarın başına geçti ve Nevzat gitarın doğaçlamasıyla beraber bizlerin de sesimizle denemeler ritimler yaparak doğaçlamaya katılmamızı istedi. Sesler konusunda biraz tutuk başlasak da yaratmaya çalışmanın yollarını arıyoruz.

Nevzat her zaman olduğu gibi bedenlerimizi özgürce hareket etmesinin yollarını deniyor. Farklı yöntemlerle arayışlar deniyoruz. Bu sefer hepimizin içinde bir renk seçmesini istedi. Bu renklerin hissettirdiği şeyler ile beraber hareket etmeye başladık. Renkler daha sonra Nevzat’ın yönelimiyle gökkuşağına dönüştü. Ah o gökkuşağı ile beraber birbirimizin ritmini anlamaya, o ritim ile beraber bir bütün olmaya başladık. Renkler arasında mor sarı ve yavruağzı vardı. Mor; Cemre ve Esra sarı; Selver ve Müge, yavruağzı; Cansu. Müge renk çalışmasının başında sarı renginin keskinliğiyle biraz sıkışıp kaldı ve sessizce aramızdan ayrıldı bu sırada Ali’de müziğin sesi ve çalış biçimini beyazla bütünleştirmişti. Gitarıyla beraber bizimle çalışmayı yapıyordu. Renklerin gökkuşağı olmasının hemen ardından, Nevzat dışardan verdiği başka bir yönelim ile bu renklerin bir orman olmasını söyledi. Gökkuşağı olarak birleşen bedenler yavaş yavaş sahne üzerinde yayılmaya başladı. Daha sonra yeni bir yönelim ve artık yağmur damlası bu güzelim renkler. Yağmur damlası sonrasında bir su birikintisi oldu. Hepimiz aynı ortaklık ile bir damla iken düşmeye ve yavaş yavaş bir araya toplanmıştık. Döngü bu ya birikinti sıcak bir havada yavaş yavaş buharlaşarak göğe karıştı. Tam o sırada Nevzat bir uyarı verdi sizler buhar olmayın sizden çıkan buharları seyredin. Herkesin rüzgârla salınan su birikintisinde huzurla çıkan o buharı hissettiğine, gördüğüne eminim.

Çalışmanın ve yavaş yavaş yakaladığımız uyumun üstüne konuştuk. Herkes hissettiklerinden bahsetti. Nevzat çalışmanın oyuna olan etkilerinden bahsetti ve hepimiz için biraz daha anlaşılır oldu neden bu çalışmaları yaptığımız. Oyunun içinde bize eşlik eden o kadar çok imge var ki. Hepsini tanımamız ve gündelik alışkanlıkların dışında kendimizdeki yeniyi aslında şimdiyi keşfetmek için araştırıyoruz.

“Gündelik alışkanlıkları sahneye koymak sadece taklit olur. Biz yeni şeyler arıyoruz.”

E tabi demlenip içemediğimiz çaylar vardı onları içmek için ara verdik. Afiyet olsun… Çay pek güzel… Demi iyice oturmuş. Bu sırada Ali ve Esra’nın gitar ve flüt sesi eşlik ediyor hoş sohbetimize. Tabi katılıyorlar sonra aramıza. Hadi bakalım yeterince dinlendik şimdi prova.

Ve şimdi herkes aklında bir imaj ile tek tek sahneye çıkıyor. Esra, İstanbul’un güzelliği ile sonradan ortaya çıkan acı yüzünü gösteriyor. Çalışması bitince biraz sinirli bu duruma.  Nevzat, biraz daha belirgin imajlar olsun diyor. Cansu çıkıyor sahneye Efes Harabeleri ile. Müge cennet mağaralarını anlatıyor. Küçükken gitmiş çok güzelmiş. Cemre, Çin Seddi oluyor. Selver, tohumdan doğan papatya ve ezilerek ölüyor. Daha çok et yiyen çiçeğe benzetiyor ve gülüşüyoruz.

Bütün bu çalışmaların oyunu çalışacağımız yönteme hazırlık olduğunu söylüyor Nevzat. Bir sonraki çalışma metnin içinden bir imge. Gece. Hepimiz sahnedeyiz önce herkes kendinde arıyor ve yavaş yavaş iletişim doğuyor. Bir süre devam ediyoruz çalışmaya. Daha çok kaotik bir hava bürüyor etrafı. Çalışma bitimde üstüne konuşurken herkes coşku ile hissettiklerini ne düşündüklerini anlatıyor. Nevzat; gece korkar mısınız, niye korkarız soruları soruyor. DİKKAT! YILAN ÇIKABİLİR. Üstüne düşünüp konuşuyoruz. Yeni imge bir diğer şiirden. Gölge. Herkesin gölge çalışmasında hissettiği şey ortak. Boşluk. Kof. Çalışma birbirini sürükleyen, takip eden bedenler ile dolu. Güzel ve etkileyici bir çalışma oldu. Ali çalışmalara gitarıyla eşlik ediyor. Çalışma sonunda Nevzat bize bu imgelerin arayışında nerelere varabileceğimizi göstermek için detaylıca anlatıyor. Mesela; gölge imgesi kimliksizlik kavramına ne kadar yakındı.

“Herkes merdiveni düz çıkar. Sen sahnede ters çıkmayı dene.”

Son çaylar…

Yarının provası için konuşmalar, Esra ve Cemre’nin anlattıkları. Selver’in yemek telaşı, ah şu opera ve bale, tiyatro derken günü tamamlayıp yarın görüşmek üzere ayrılıyoruz.

Önce çayımızı demleyip sonra sahnemizi temizleyerek başladık bugüne. Yeni havalandırma baya güçlüymüş, biz çaylarımızı içene kadar zemin kurumuştu.

E her şey hazır olduğuna göre artık ısınarak provaya başlayabiliriz. Isınmanın hemen ardından Nevzat oyunun biçimi ve detayları üzerine bizimle bir konuşma yapıyor. İmge ve imajların bize katkılarını hatırlattı. Mevsim doğaçlamasıyla başladık çalışmaya. Hepimize birer mevsim verdi, Müge; ilkbahar, Cansu; yaz, Cemre; sonbahar, Esra; kış. Başlangıç olarak teker teker sahnede bu imgelerin bedenlerimizden tek bir noktadan çıkışıyla deneyimledik. Daha sonra Nevzat, tüm mevsimleri sahneye çıkardı. Bu çalışma bizler için uyumlanmak konusunda biraz zorluydu fakat çalışma bittiğinde Nevzat, bazen uyumsuzlukların bile kendi içinde bir ritmi olduğunu ve bir güzelliği olduğunu anlattı. Herkes kendine yakın olan mevsim ile daha uyumlu hareket ederken, birbirine uzak mevsimlerle bir araya geldiğimiz zaman uyumun ve bedenimizde kullandığımız kısımların kaybolduğunu gördük. Çalışmanın bitiminde yaptığımız değerlendirmede imgeleri deneyimlerken çoğumuzun imajlardan yararlandığını gördük.

Metin üstünde yapacağımız çalışma öncesi bir dinlenme. Biraz çay, biraz sohbet. Dinlenme süresince boş durmuyoruz. Hala metni düşünüyoruz. Birkaç doküman paylaşımı ve hazırız. Oturuyoruz reji masasının başına. İlk şiir ile başlıyoruz. Ellerimizde metinlerimiz şarkıyı çalışıyoruz. Ton üstüne değişikliğe gitmeye karar verdik. Esra ve Ali, Müge ve Cemre’ye çift ses olarak eşlik edecek onu deniyoruz. Şimdi baştan sona ilk şiir, Nevzat çalışma anında bizlere bazı önerilerde bulunuyor. Heyecanımız ve enerjimiz bizi ayağa kaldırdı. Madem ayağa kalktık artık diyor Nevzat, o zaman ilk reji notlarını alalım. Cemre, Esra, Müge denemeye başlıyor. Bazı yönelimler veriyor Nevzat. Cansu elinde kâğıt kalemi ilk reji notlarını yazıyor. Tekrar tekrar deniyoruz.

Sıra ikinci şiire geliyor. Ali ve Esra hazır, dinliyoruz müziği bazı kararlar ve değişiklikler yapıyoruz müzik ile ilgili. Hazırız okumaya.  Nevzat aralara ritim deniyor. Tekrar okuyoruz. Biraz müziğe izin vermemizi söylüyor. Birbirinizi hissedin, duyguyu yükseltmek ve seyirciye geçirebilmek önemli. Hepimizin birbiriyle bir uyumu olacak. Müzik üstüne şiir okumuyor da sanki bir şey anlatıyoruz. Tekrar tekrar alıyoruz şiiri.

Yeni prova için yapılması gereken hazırlıklar, yeni prova takvimi derken bitiriyoruz provayı.

Heyecanımız giderek artıyor. Görüşmek üzere…

Çayımızı demledik, sahnemizi temizledik, biraz nefeslenip, Müge, Esra ve Selver geçiyoruz hızlı bir beden ısınmasına. Cansu memleketi Kuşadası’nda bu aralar. Yakında dönecek. Bedenlerimizi ısıttık. Seslerimizi ısıtmakta sıra. Müge ile beraber ısıtmaya başlıyoruz. Biz sesimizi ısıtırken Selver yok oluyor bir anda. Sesler hazır olduğuna göre alıyoruz elimize metni, geçiyoruz masanın başına. Birinci şiir ile başlıyoruz. İkinci şiire geçiyoruz. Bazı yerlerinde ritim denemeleri yapıyor Nevzat. Ali gitarda eslerler yeni renkler derken müziğin yeni yeni renkleri çıkıyor ortaya. Ah bir bass gitarımız olsa daha neler neler çıkarırız sahnede. Onunda bir çözümüne bakıyoruz. Tekrar başa dönüyoruz. İyice içimize işliyor müzik ve şiir.  Ama yetmiyor daha fazlasını arıyoruz, şiiri anlatmak ve istediğimizi güçlendirmek için. Abdullah’tan bahsetmiştik önceden tanışmamız bugün gerçekleşti. Gerçek adı bu olmasa da bizim için adı bu J. Abdullah gerçekten gümbür gümbür bir enstrüman. Sesini ve görüntüsünü hiç böyle hayal etmemiştik. Eminim sizlerde duyunca şaşıracaksınız. İkinci şiirin renkleri iyice ortaya çıkıyor yeni yeni şeyler eklemleniyor. Sesler, ritimler… Yazın bu ritmi, unutmayalım. Abdullah bir esriklik istiyor yoksa bizim ile alakası yok. Abdullah isteyince biraz ışık konuşuyoruz üstüne. Biraz karanlık sever kendisi.

Ara veriyoruz. Aslında ara dediğimize bakmayın dinlenirken bile şiirler, müzik çay sohbetimize eşlik ediyor. Çaylardan son yudumu alıp geçiyoruz masanın başına, ikinci şiiri tekrar ediyoruz son haliyle ve artık üçüncü şiirdeyiz. Ali, müziği hatırlıyor. Gölgelerden neler çıkartabiliriz ona bakılacak.

Artık dördüncü şiirdeyiz. Müge başlıyor okumaya. İlk okumanın sonunda Cemre, şiirin incelemesini okuyor. Esra, dans için notlar alıyor ve tekrar baştan. Bu sefer, Nevzat şiirin esleri ile müziğin asılı kaldığı anın yarattığı etkiyi artırmak için tıpkı bir maestro gibi ilerletiyor çalışmayı. Esra’ya birkaç tema ve imge veriyor. Nasıl bir şey istediğini detaylıca anlatıyor. Tıpkı yeni doğmuş bir tay gibi.  Tekrar baştan sona bir daha alıyoruz şiiri.

Yepyeni bir şarkı ile tanışıyoruz. Enerjisi o kadar keyifli ki, Ali harika bir iş çıkarmış. Şiirin sözleri öyle derinlikli sözler ki şuan, belki tam da bugün, o rüzgarın yönü değişsin istiyoruz. Şarkıyı iyice çalışıyoruz. Resitatif kısımlarını paylaştırıyor Nevzat. Ali detaylı bir şekilde öğretiyor şarkıyı. Bir kısmı henüz tamamlanmamış olduğu için Ali’ye müsaade ediyoruz ve çıkıyoruz. Bestelenmiş şarkının kalan kısmını bitirirken, biz dilimize dolanmış nakaratıyla çaylarımızı yudumluyoruz. Ali işinde epey hızlı daha biz çayın yarısını görmeden hazırdı. O da dinleniyor biraz ve kalan kısmı öğrenerek devam ediyoruz provaya.  Detaylar ekliyor üstüne Nevzat.  Baştan sona söyleyip kayıt alıyoruz. Herkes kendi başına evde çalışmaya devam edebilsin. Oyunun ilerleyen kısmında var olan bir şarkıyı söylüyor Ali. E yarın bu kadar ilerlemişken bir hatırlatma yapıp ayaklanırız o zaman.

Sizce değişir mi rüzgarın yönü?

Herkes oyuncağı ile gelmiş bugün, Selver flütünü getirmiş, Nevzat zilini. Esra’nın ve Ali’nin oyuncakları zaten yanında.

Çayı gelir gelmez fişe takalım, önemli. Çay demlene dursun, Selver geldiği gibi gidiyor trampeti almaya. Esra, Müge ve Cemre hazırlanıyor ve başlıyoruz sesleri ısıtarak. Ardından hemen bir ses doğaçlaması yapıyoruz. Ali gitar ile doğaçlıyor biz seslerimizle. Nevzat bir imge veriyor. Bu sefer ki imgemiz gece. Ve hazırız. Dün çalıştığımız kısma kadar baştan sona akıttık. Son çalıştığımız şarkı bizi oyunun finali konusunda heyecanlandırıyor. Oysa daha çok başındayız. Bu heyecanla ayağa kalkamadan önce bir ara veriyoruz. Mis gibi çay kokusu. Çay güzel demlenmiş. Dün prova sonrası çay sohbetimizde kek konuşmuştuk. Kek üzümlü mü kakaolu mu olsa derken, Cemre yapmış kakaolu keki oh mis. Zaten kim sever üzümlü keki 🙂 E zaten oyunun sonunu konuşurken vermiştik arayı. Sohbetimize oyunun sonu nasıl olmalı, seyirci nasıl bir enerjiyle çıkmalı kapıdan soruları üstüne devam etti.

Dinlenmemiz bittiğine göre artık sahne üzerinde başlayabiliriz ilk denemelere. Fakat gitar ve flüt arasında bir detay halledilmesi gerekiyor. Esra ve Ali hemen hallediyorlar. Artık hazırız. Zaten birinci şiir için bir kere ayaklanmıştık. Hemen başlıyoruz onunla. Ve Selver elinde trampet ile girdi içeri. Bir kez daha aldık zil ve trampet ile.

İkinci şiire başlıyoruz, Nevzat yavaş yavaş kafasındakileri bizlere anlatıyor. Hareket planı çıkmaya başlıyor. Belli bir bölüme kadar ilerleyip tekrar baştan alıyoruz. Şiirin esrik kısmı için Esra ve Cemre’de geçiyor. Nevzat, ritim neydi, bu olmadı, düm tek mi düm teka mı, hangisi olsa?  Neyse ki sonunda bir karara vardık. Bu sefer bu enstürman olmadı bunu dene yok yok sesi güzel olmadı derken nihai bir karara vardık ama denemeye devam edeceğiz. Gitar sesi az geliyor. Pil bitti. Ali bir koşu pil almaya gidiyor. Ufak bir ara, pil gelene kadar. Nevzat yeni ritimler deniyor bu sırada. Ali geldiği gibi tekrar alıyoruz. Fakat ritim bu sefer biraz hızlı kalıyor. Yeni bir ritim deniyoruz. Karar vereceğiz merak etmeyin daha başındayız. Bu kısmı bitirip şiirin devamına bakıyoruz. Parçalar birazdan bütün oluyor. Tüm bu çalışmaların üstüne duygular, doğaçlar, imgeler gelecek. Metaforlar üstüne çalışmalıyız. Yola yeni başladık üstüne çok çok çalışılacak. Ama heyecanlı bir bütün ortaya çıkacak belli. İkinci şiiri baştan sona aldıktan sonra tekrar birinci şiire dönüyoruz. O ara ne olduysa şarkı kısmının ritmi bir an için düştü. Ama sonra hemen toplandı. Cemre, Esra ve Müge için komik bir an oldu. Şarkı başka bir havaya büründü. Şiir bittikten sonra Nevzat, birinci kısım için oyunculara iletişimi ve samimiyeti güçlendirmek gerektiğini söyledi. Daha yeni yeni ayaklanıyoruz. En güzeli alışırken güzel keşiflere çıkıyoruz. Provayı bitirirken, Nevzat ve Ali yine ritim üstüne çalışıyor. Ama bu sefer video var. Bu değil ya da neydi gibi bir sorun olmayacak. Finali kahve ve kek ile yapıyoruz.

Yarın bizi neler bekliyor bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey biz yarın prova yapıyoruz.

NOT: MAKARNA SALATASI YOK SELVER.

Oyuncu olmasan ne olurdun? Esra bu soru ile provaya başlayana kadar biraz düşüncelere itiyor bizi. Ama kimse pek bir şey düşünmemiş. Günün enerjisini üstümüzden attıktan sonra provaya geçiyoruz. İlk iki şiiri sahnede alıyoruz. İkinci şiirin coşkulu kısmında yeniden yeni ritimler yeni enstrümanlar deniyoruz. Abdullah aramızdan ayrılıyor. Yerine trampet giriyor.

Bu provada birkaç misafirimiz var ufak bir ara veriyoruz. Devamında Ali ve Esra ikinci şiirin melodisini geliştiriyorlar ve hepimiz dinliyoruz. Hazır melodi tamamlanmışken şimdi üçüncü şiire geçiyoruz. Işık denemesiyle beraber sahne üstünde reji denemeleri yapıyoruz. Baştan sona ne yapacağımızı bilerek tekrar alıyoruz. Biraz yaptığımızı hatırlama gibi oluyor. Üçüncü tekrarı alırken Selver, reji notlarını yazıyor. Dördüncü şiire geçiyoruz biraz ışık denemesi ve doğaçlama ile ilerliyoruz. Hemen ardından gelen şiirin müziği için Ali’ye, fikrinden bahsediyor Nevzat. Ve provayı bitirip sahnemizi temizleyip bir sonra ki provaya hazır hale getirip çıkıyoruz.

Bir yerde oturup hem yeni bir fikir üstüne konuşuyoruz hem de prova takvimimizi yapıyoruz. Haftaya görüşürüz…

Bugün Ali’nin dersi var. O gelene kadar biz altıncı şiiri derken yedinci şiiri okuyoruz ve Ali geliyor. Altıncı şiirin müziğini dinliyoruz. Nevzat şiiri okumamız için bölüyor ve bizlerle ses, soluk buluyor şiir. Ardından biçim ve müzik üstüne konuşuyoruz. Konuştuklarımızı denemek için en baştan okuyoruz. Bazı şeyler belirsiz olsa da zamanla dengesini bulacak. Flütü duyduğumuz zaman bazı detaylar netlik kazanacak.

Müzik havada asılı kalsın diyerek ara verdik provaya. Arayı çok uzun tutmadan baştan geldiğimiz yere kadar bir akış alıyoruz. Üçüncü şiirin devinimi yüksek ve karmaşık olduğu için tekrar tekrar alıyoruz. Geldiğimiz yere kadar akışı tamamladıktan sonra tekrar müzik için altıncı şiiri ve yedinci şiiri okuyoruz. Büyük bir içtenlik ve keyifle şarkının vokal çalışmalarını yapıyoruz…

“Gök dolabilir içeri”  diyerek provayı bitirmek de başka bir tat bırakıyor…

Hızlı bir başlangıç yaptık bugün. Ali, Esra’ya flüt notalarını getirmiş. Flüt sesi ile giriyoruz provaya. Bugün geldiğimiz yere kadar akış alıp, süre tutmaya karar verdik. Ekleme ya da çıkarma olabilir göreceğiz. İskeleti görmek lazım. Misafirimiz var. Görkem geldi. Daha sonra Volkan abi. Seyircili ilk deneme 🙂  Akışı aldık, süremizi tuttuk. Cansu notları okuyor. Ufak eklemeler ve düzeltmeler. Şarkıların üstünde ton değişikliği ile tekrar alarak küçük bir ara veriyoruz.

Esra ile Cemre, bugün ıslak kurabiye ve zeytinli açma yapmış. Çay ile beraber şen sohbet, oyun üstüne konuşmalar, ilk misafirlerimizin tepkisi vs. derken konu bir an için İzmir’e geldi. 🙂   Misafirlerimizi yolcu eder etmez geçiyoruz sahneye, yedinci şiirin girişini çalışıyoruz tekrar tekrar. Bölümlere ayrılmış şiir. Nevzat dağıtıyor. Tekrar tekrar okuyoruz. Ali şiire en uygun müziği yakalayabilmek için arayış içerisinde doğaçlayarak müzik yaratma çabası içerisinde. Giriş kısmını çalışıyoruz yeniden. Hepimize ayrı ayrı dokunuyor bu şiir. En yakın zamanda size ulaşsın istiyoruz. Bu şiir için aklında olan sahnelemeden bahsediyor Nevzat. Tadına doyamıyoruz ve son tekrarımızı alıyoruz. Hemen sonrası yeterli bir doygunluğa ulaştığı için bitiriyoruz provayı. Ali’nin aklı bir yere takıldı. Onun üstüne çalışmak istiyor. Yarın ki provanın planlamasını yapıyoruz. Ali ve parmakları…

-sonra o gün parmaklar ölür?

-işte o gün her şey ölür… Gerisi sahnede.. 🙂

Esra, Ali, flüt ve metronom çalışması ile başladık bugün. Cemre, Esra ve Müge ısınırken, Selver bir yandan asetat ile uğraşıyor, Cansu video çekiyor, Nevzat ve Ali yedinci şiir müziğinin detaylarını konuşuyor. Daha sonra dün karar verdiğimiz gibi ikinci şiir ile başladık çalışmaya. Tempo ve tuşe üstüne çalıştık. İlk prova akışında müzikle ilgili Ali’nin içine sinmeyen yerleri tespit edip, ikinci tekrarımızda onları geliştirdik. O ruhu esrik olan ritmi tekrar tekrar çalıştık. Cansu video kaydını aldı, bu sefer tamam galiba. Diğer şiire geçmeden önce biraz ara verdik. Bu şiirin müziğini ilk defa tüm kıtalarıyla ve ayakta prova edeceğiz. Temposu ve enerjisi diğerlerine göre daha yüksek, o yüzden bu arayı vermek iyi oldu.

Sahneye geçtiğimiz zaman Ali, Esra, Nevzat müzik için bir yandan uğraşırken, Müge ve Cemre de denemeler yapıyor. Birçok kez alıyoruz. Takılmadan sanki akmaya başladı. Harika… Nevzat finali ve diğer sahneye geçişi bağlayacak olan rejiyi anlatıyor, deniyoruz.

Rejinin bir yerinde Cemre ve Müge ellerini Esra’ya uzatıyor. Esra gelse daha iyi olurdu ama müzikle oyun arasında kafası müziği düşünmekten o kadar çok dalgındı ki, kendi kalkıp yürüyeceğine elindeki kalemi uzatıyor bize. Gülüşmeler… Çalışmaya devam. Yeni şiire geçiyoruz. Reji ve biçimi üstüne açıklama yapıyor Nevzat. Şarkı kısmı tamam. Ama bunun ritminin, anlaşılırlığının önemini vurguluyor bize. Siz seyirciyi yakalamalısınız diyor. Bir es’in bile önemi büyük.

Dün akış halindeyken tuttuğumuz süre üstüne birkaç değişiklik söz konusu. Şiirleri okuyoruz.  Birkaç karara varıldı.

Yoksa müziğimizin içine yeni bir ruh mu geliyor?

Provayı bir sonraki haftanın programını yapıp bitiriyoruz. Sahnemizi pazartesiye hazırlayıp çıkıyoruz.

NOT: Esra ve Cemre şu saklama kaplarını boş getirmiş, Keşke dolu gelse.

.

Esra, Müge ve Cemre herkesten önce gelip seslerini ve bedenlerini provaya hazırlıyorlar. Herkes gelince gündelik dertlerden sıyrılmak adına biraz sohbet, nasıl bir prova alacağımıza dair planlamayı anlatıyor Nevzat.  Yeni bir şiire açıyoruz günü. Şiirin imgeleri, detayları ve nasıl bir biçim ile ilerleyeceğimiz üzerine detaylardan bahsediyor Nevzat. Okuyor ve doğaçlıyoruz. Tıpkı bir Anka kuşu.

Bir önce ki şiire dönüyoruz. Müzik ne? Nasıl olmalı derken çok daha detaylar giriyor müziğin ve şiirin içine. Bu şiir ile buluşacağınız günü heyecanla bekliyoruz. Biz Arkadaş ile dost olduk. Zaten hepimize dost gerekmez mi?

Daha çok ilerliyoruz. Şiirlerin tek tek sonuna ulaşıyoruz okuyoruz. Her şiir bambaşka bir pencere.

Pencereni kapama.

Her zaman olduğu gibi Esra, Müge ve Cemre ısınıyor ve başlıyor prova. İlk şiirden geldiğimiz şiire kadar okuma provası alıyoruz. Detaylandırmalar, tonlama- vurgu üstüne çalışıyoruz. Finali görmemize üç şiirimiz var. O üç şiiri duyuyoruz bugün. Yeni bir şarkı giriyor. Deniyoruz. Dinliyoruz. Ve son şiir ile karşı karşıyayız. Tuhaftır. Onca uzaktan uzağa yapılan, teknolojik provanın ardından son şiiri görmek ve duymak. Arkadaş’ın hala umut olduğuna dair inancı gibi bizleri de heyecanlı ve coşkulu duygulara sürükledi.

Ne güzel demiş Arkadaş; ben umudu yaralı bir kahraman mıyım?

Madem son şiiri gördük o zaman bir arayı hak ettik. Ara içinde boş durmuyoruz. Yeni şarkıyı dinliyor ve üstüne konuşuyoruz. Ara bitince deniyoruz şarkıyı. Geçiyoruz sahneye baştan sonra daha önce çalışılmış sahneleri. Ah ah gülme krizleri giriyor araya. Belli ki yorulduk yarın kaldığımız yerden devam ederiz.

Esra , Cemre ve Müge ısınıyor başlıyoruz provaya. Esra’nın dansı prova ediliyor ilk olarak. İkinci şiirin kanımızda tefler çaldığı bir gün daha. Ritmin üstüne yeni adımlar ekleniyor. Ritim ve adım arayışlarının ardından karar kılınan şeyi çalışmaya başlıyor Esra ve Cemre. Nevzat ve Selver çözülmesi gereken bir iş için çıkmak zorunda kaldılar. Ama olsun prova durmaz. Diğer şiirler için Müge, Esra, Cemre ve Ali’nin kendi içlerinde prova etmeleri gereken detaylar var. Detaylar üstüne çalışıyoruz.  Sahne düzenini ve rejisini unutmamız için Cansu video çekiyor. Ali, Esra müzik çalışıyor. Prova son buluyor. Sonrasında biraz hazırlık yapmamız gerekecek.

Kızlar ısınıyor. Herkes geldiğine göre prova takvimi netleşiyor. Artık günleri arttırma zamanı.

Yeni şiirin rejisi, müzikleri, teknik detaylarını anlatıyor, Nevzat, metaforları ve nasıl vurgulanacaklarını anlatıyor. Şimdi haykırma vakti. Alıyor eline bağlamayı Müge, e tabi Ali gitarı. Bu iki enstrümanın uyumuna şahit olmalısınız. Şiir hiç böyle olmamıştı. Bu şiiri çalışırken Müge’nin elleri epey yoruldu. Hemen ardında gelecek olan şarkıyı söylerken dinlendiriyoruz Müge’yi. Provanın başında detaylarını konuştuğumuz şiir için ayaklanıyoruz. Düşe kalka, kırıla kırıla yol alıyoruz. Selver şiiri okurken, Nevzat hareketleri düzenliyor. Tekrar tekrar alıyoruz. Büyük çoğunluğu bitti. E bu kadar düşüp kalkmanın ardından yorulduk. Daha yapılacak işler var. Bir sonra ki provaya kadar ara veriyoruz.

Bu gün prova öncesi kostüm üzerine sohbet ile başladık güne. Şaşırtan fikirler ile gelmiş Nevzat, birkaç öneri ve araştırmaya girdik bile. E hadi o zaman kahveler eşliğinde kalan son iki şiir üstüne okuması. Okumaları yaptıktan sonra Nevzat aklındaki rejiyi anlatıyor. Sahneye geçiyoruz, biraz önce okuduğumuz şiiri şimdi sahne üstünde temposuna ve duygusuna bakıyoruz. Nevzat ve Ali bir yandan müzik üstüne denemeler yapıyor. Kızlar koşarak ama gerçekten koşarak bir arayışın içine giriyorlar. Daha sonra geçiyoruz, türkümüzü söylemeye. Müge, yirmi sene sonra elinde aldığı bağlama ile şiire eşlik ediyor. Bölümlemesi ve müziğin giriş çıkışı intro, ana melodi derken epey uğraşıyoruz üstünde. Fakat kolayladık bile. Akor, bozuk ama olsun. Aramıza yeni katılan Taha imdadımıza yetişti. Her şey tamam olduğuna göre tekrar tekrar deniyoruz. Her melodi ve her cümleyi bir bütün haline getiriyoruz.Ara vermenin zamanı, Ali’nin bize bir sürprizi var. Daha çok Selver’e. Annesi açma ve makarna salatası yapmış. E çayımız demini almış, o zaman afiyet olsun.

Güzel bir dinlenmenin ardından, ayaklanma vakti. Bağlamanın ve gitarın uyumlandığı o şiir için Nevzat, rejiyi anlatıyor ve iki tekrar ile kabasını alıyoruz sahnenin. Sıra sondan ikinci şiir, kabası için henüz erken ama deniyoruz. Güzel bir ritim solo olacak belli oldu. Daha sonra geçen provadan sonuna geldiğimiz şiiri bitiriyoruz. Önce hatırlama sonra, yeni şeyler ekleniyor üstüne ve black out. Kalan son sevdayı okuyoruz Nevzat sesleri dinliyor. Artık sonuna varıyoruz yavaş yavaş sıra ayrıntısı alınmayan şiirlere ve akış provalarına geldi.

NOT: Kim derdi o uzaktan provaların ardından oyunun sonu göreceksiniz.

Müge, Cemre ve Esra erkenden gelip ısınarak provaya hazırlanıyor. Daha sonra müge alıyor eline sazı başlıyoruz şiir çalışmalarına. Herkesin aşina olduğu diğer bir parçayı deniyoruz. Ton olarak Esra, Cemre ve Müge’nin tonları birbirinden farklı bu yüzden bu şarkıya yeni revizeler gerekecek. Olabilecek her şekliyle deniyoruz. Sololar koralar derken, ton herkes için zorlayıcı oluyor. Ali bir daha ki provaya yeni revizeler ile geldiğinde bakacağız. Bu gün bir misafirimiz var. Kostümlerimizi yapacak BUONUN firmasından Nilgün Hanyaloğlu bizimle, geldiğimiz yere kadar olan akışı izleyecek. Öncesinde bir ara veriyoruz. Nevzat, kostüm ile ilgili düşündüklerini aktarıyor. Ve geçiyoruz akışa. Akışın ardından misafirimizi uğurluyoruz. Akış içinde takıldığımız şiirleri tekrar alıyoruz. Ton sorunu yaşadığımız şarkının şiir kısmına ve müziğine ritmine bakıyoruz. Kayıtlar alıyoruz. Videolarını çekiyoruz. Çok çok az şiir kaldı. Hatta son şiir kaldı.

Nevzat bir iki prova yok o yüzden. O yokken neler yapacağımızı konuşuyoruz. Tek tek çıkardığı her oyunu benimseme vakti.

Esra ve Cemre, Müge’nin esrik ritimli sahnesi için ritim ve hareket düzenini çalışarak başlıyor provaya. Müge, şiiri dışardan izlerken akıtıyor. Daha sonra o da sahneye geçiyoruz. Temizleniyor ve oturmaya yakın hale geliyor. Zaman içinde tavır eklenecek. Bir diğer şiirin, kaydı geldi. Onunla beraber sahneyi çalışıyoruz. Müzik için detaylar ile ilgili Ali ve Nevzat konuşuyor. Yeni şiirin ritmi üstüne çalışıyoruz. Ritim hangi kısımda ve nasıl olmalı araştırmasını yaptıktan sonra karar verip kaydını alıyoruz. Ayrıca bir hareket düzeni çalışılacak.

Ara verip, baştan sona akış alıp provayı bitiriyoruz.

Ali, Esra ve Cemre sazlı parça için erkenden gelip çalışıyorlar. Düzenleme hazır hale geliyor. Her şey dan dan dan yerine oturuyor. Şimdi Müge ile prova ediyoruz. Bu gün Nevzat yok. Eksik hissettiğimiz ve Nevzat’ın bize söylediği şekilde provayı alıyoruz. İlk üç şiiri bu gün çözdük. Enerji gittikçe bir bütün olmaya başlıyor. Detaylandırdıkça keyfimiz yerine geliyor. Artık müzik, şiirler ve oyuncular daha bir arada.

Temizle, parlat, birleştir.

Nilgün gelmiş, kostümeler dikilmiş bile deniyoruz. Nevzat’a fotoğraf atıyoruz. Üstünde birkaç düzeltemeye gidilecek. Ee ne olsa bulunmaz Hint kumaşı her haliyle güzel. 🙂 En son provada yaptıklarımızı hatırlamak için geldiğimiz yere kadar alıyoruz. Yenisini ekliyoruz. Temizlemek için hazırız. Fakat bu gün bas ayarlarımız kafamız kadar karışık. Ama olsun. Ali gitarın ayarlarını düzeltiyor ve devam ediyoruz.  En uzun şiir ve içine karışan melodilerle detaylıca uğraşıyoruz. Biraz uzunca bir şiir bu. Üstünde çalışmak fazla zaman alıyor. Ama uzaklaşmış değiliz. Olması gerektiği gibi ilerliyoruz. Ton ile ilgili revizelerle gelecekti Ali, öyle olmuş fakat üstüne çalışıp konuşunca kendimiz zorlamaya ve yeni bir şey denemeye karar veriyoruz. Bir sona ki prova için Ali iki alternatif ile gelecek. O zaman karar verilecek ve çalışılacak 🙂

Temizlik ve herkesin kendi içinde tekrar etmek istediği yerleri çalışarak başlıyoruz provaya. Ali gecikecek. Dersten çıkıp geliyor. Geldiği gibi soluklanıyor ve alıyor eline gitarı. Çünkü iki seçenekten birine karar verip bu kısmı tamamlamamız gerek. Gerçekten tek tek her notasıyla uğraşmış hemen çalışmaya başlıyoruz bölüm bölüm. Çok komik anlar yaşadık bu çalışma boyunca.

“herkese aynı anda fısıldamayı öğrenmelisin Ali.” Benim iki ağzım yok ki. Gitarı gerçek bir klavye gibi kullandı bu gün Ali. En çok o yoruldu. Kaça bölündüğünü bilemezsiniz. En nihayetinde yeşil şeftali, çay çikolata, bass, ana melodi, üçlüsü derken, herkesin bireysel çalışmasına kaldı bu iş. Provanın devamında bilgisayar bizi zorlasa da kalan iki şiirimizi de temizledik ve gönül rahatlığıyla bitirdik provayı. Bir sonra ki provada yönetmenimiz karar verecek bakalım, neler yapmışız neler yapmamışız.

Nevzat şehir dışından döndü. Herkesin heyecanı ve keyfi yerinde. Bakalım tekrarlar ne kadar işe yaramış, onu göreceğiz. Bir yandan Selver ışıkları hazırlıyor, ışık rejisi denenecek. Diğer yandan Esra, Müge ve Cemre aksesuar kontrollerini yapıyor. Herkes hazır olduğuna göre akış için hazırız. Baştan sona akış alıyoruz. Nevzat izliyor. Ritimler o yüzden eksik. Hem ışığa bakıyor. Olabildiğince akıtıyoruz. Işık için ses için durduğumuz yerler oluyor. Bir şarkı var. Onun rejisinde değişikliğe gidiyoruz. Müge, bağlamanın başına geçiyor, başlıyoruz şiire, demiştim ya bir yandan ışık denemesi yapılıyor. Ve Selver bizi karanlıkta koma derken. GOBO’yu bekliyoruz çaresizce. Sıra daha yeni çalıştığımız. Koro kısmına geliyor. Herkes heyecanlı. Sesler neydi, nasıl söyleyeceğiz, referans kayıt akıyor bir yandan. Bazı anlar birbirine karışsa bile seslerimiz umut var. Nevzat, biraz halimize gülüyor. Çünkü kızlar çaresiz kaldıkça Ali’ye -ton versin diye- koşuyor. Çalışarak olacak. Arkadaşın hissettiği ve söylediği gibi. Bir gün yıldızları sayacağız… Akış bitiyor. Kostümler son halini almış geldi. Kızlar hemen giyiniyorlar. Gerçekten şahane olmuşlar. Birkaç fotoğraf ayakkabısı, takısı, rengiydi derken, kostümlerle ilk fotoğraflar.

“ Ve her nasılsa keklik sekişli bir aşkın sevinci dolardı yüreğine.” 🙂

Ali, Cemre, Esra ve Müge önden gelip iki saat koro provası alıyorlar. Ali’nin diğer seçenekleri devreye sokmasına gerek kalmadı. Hala arada bir kaymalar yaşansa bile. Referans ile hallediyoruz. En azından artık Esra ve Cemre birbirinden kaçmadan yan yana söyleyebiliyorlar. Herkes toplanıyor ve Nevzat’a koro parçasını dinleterek başlıyoruz. Yönetmenimiz kadar cesaret veren biri daha yoktur. Madem bu noktadasınız, referansı çıkarın ve olması gerektiği gibi söyleyin diyor ve sonrası sevinç nidaları, kaymalar olsa bile baştan sona tınısı güzel bir şarkı. Ali, teşekkürler, senin eserin 🙂 Bu heyecan ve motivasyon ile başlıyoruz akışa. Hala son şiiri çalışmadık. Deux machine bekliyoruz. Demirci demir bekliyor. Tanrı yolda 🙂

“Hey tanrı,

Hani tanrı”

Ara verip dinlendikten sonra detay çalışılması gereken sahnelerin üstünden geçiyoruz. Koro parçası olan şiirin birde dansı var. Ram papa ram ram… Nevzat çalıyor, Cemre ve Esra temizleyerek ilerliyor. Yerden kalkamaz hale geldiler en son. Yarına enerji lazım herkes yorgun, Kostüm ve ayakkabıları deneyemedik. Programımızı yapıp provayı bitiriyoruz. Yarın bir aradayız.

Ali, Müge, Esra ve Cemre beraberce, koro çalışması için önceden geliyorlar. Herkesin toplanması ile beraber kostüm ayakkabı denemesi ile başlanıyor prova. İlk şiiri deniyoruz kostümleri giyerek. Birkaç düzeltilmesi gereken potluk var. Onun bilgisini veriyor Müge. Müzisyenlerin kostümü hazır, Ali deniyor. Esra birkaç gündür Ali’nin kostümü ile ilgili şaka yapıyor. Ali sarı simli ceketi giymeye hazırmış. Şakayı bir süre ciddiye aldı ama olsun. Giy dersek giyermiş. Kostümleri kaldırıp şimdi kalan iki sahnenin temizlenmesine geçiyoruz. Esra ve Cemre’nin dansını tamamlayıp baştan sona alıyoruz ve son şiiri deniyoruz. Nevzat okuyor. Kızlar doğaçlıyor.  Zaten özgür sandığımızda bile tutsak değil miyiz? Nevzat doğaçlamayı izliyor ve daha sonrasında oyunculara çıkar noktası vermek üzere imgeler veriyor. Denemeye devam ediyorlar. Deneme Işık bebeğin gelmesiyle mola haline geçiyor. Daha sonra biraz dinlenip devam ediyoruz provaya tekrar son sahne prova ediliyor ve müzik ve şiirin iç içe olduğu en uzun şiirin şarkı kısımlarını çalışıyoruz. Biz şiirin içinde anne, baba dedikçe Işık bebek bize eşlik ediyor. Şiir bitiyor ve Nevzat provayı bitiriyor. Yarın kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Prova koro çalışması ile başlıyor. Koro oturana kadar herkesten önce gelip çalışmaya devam edilecek. Herkes toplanınca son iki şiirin tekrarı alınıyor ve akış için hazırız. Bu gün bir yandan Selver ışık deneyecek. Nevzat hem ışık hem ritim ve hem akışı izleyecek. Hadi bakalım başlıyoruz. Baştan sona tüm şiirleri ile ilk akış. Akışı alıyoruz. Selver yarına ışık ile hazırlıklarını belirliyor. Belli başlı aksayan yerleri görüyor Nevzat. Ufak bir toplantı alıyoruz. Günün notları. Yarının planlaması derken prova son buluyor.

Not: uyumlanmak, denemek, bazen kendi kendine yoluna giren şeyler.

Koro çalışması için bu gün Esra, Cemre ve Ali erken geliyor. Müge yok, Cemre ve Esra’nın sesleri birbirine yakın ayrıca çalışmak daha hızlı bir çözüm olacak. Daha sonra Müge katılıyor ve baştan sona koro parçası alınıyor. Aksesuar, enstrüman, ses, müzik ayarları, Selver dün ışıkları hazırlamış provadan sonra açıları netleştiriyor. Ve ışıklı ful akış alıyoruz. Bir ara verdikten sonra sadece şarkı ve ritimlerinin sabitlenmesi için son kararları alıyor Ali ve Nevzat. Şarkılar çalışıldıktan sonra prova bitiyor.

Koro çalışması ile başlıyoruz. İki kere şarkıyı söylüyoruz. Artık Cemre, Esra ve Müge birbirlerini duyabiliyor. Kaçmadan yan yana durup tınlayan bir koro. Akışa başlıyoruz ardından. Bugün Esra’nın mide spazmından sebep biraz sakin ve yormadan bir prova alacağız. Geceyi hastanede geçirip bunu söylememek. Ah Esra, Niye Esra? İkinci şiirde ara veriyoruz. Esra ruhiyi gördü. Tam da o meşhur esrik ritimde neyse biraz dinlenme ve kefir. Selver bugün gecikecek. Dün doğum günüydü, pasta keseceğiz. Ama biraz sürprizli olsun istedik. Şaka yapma fikri var aklımızda. Fikri planladık. Nazlı katıldı aramıza. Her şey planlandıysa prova kaldığı yerden devam edecek. Yedinci şiir akarken Selver geliyor. Tekniğe geçiyor. Nevzat şakayı başlatıyor. Ama Nazlı pasta ile yakalandı. Neyse kutlamam tamamsa artık kaldığımız yerden devam ediyoruz. Sona ulaşıyoruz artık. Provayı bitiriyoruz. Ama çalışma aşkı bitmiyor. Nevzat ve Ali son şarkının ritmine çalışıyor. Daha sonra kızlar Ali ile koro çalışması yapıyor. Prova takvimi ve çekim tarihi belirleniyor. E hadi bir çay içelim öyleyse?

Ve Prömiyer…

Işıklı genel akış ile provaya başlıyoruz. Yedinci şiire geldiğimiz an önemli bir telefon ile provaya ara veriyoruz. Nevzat konuşmayı tamamlayıp geliyor ve güzel haber prömiyer tarihimiz belli oldu. 6 EKİM 2020, SEVDADIR oyunu seyircisi ile buluşuyor. Bunun heyecanı ile hemen teknik liste hazırlanıyor. Ne kadar zamanımız var ne eksiklerimiz var, nasıl bir program izlemeliyiz, sorularına cevap buluyoruz. Prova kaldığı yerden devam ediyor. Akış son bulduktan sonra birkaç teknik detay çalışıyoruz. Son şarkıyı tekrar edip provayı bitiriyoruz.

Kostümlü, makyajlı, ışıklı prova için kızlar erkenden gelip hazırlıklarını tamamlıyorlar. Herkes hazır olduğunda genel akışımızı alıyoruz. Akışın ardından, Nevzat üstüne çalışılması gereken sahneleri ve detayları söylüyor. Yarına ve bugüne olmak üzere çalışılacak sahneleri ikiye bölüyoruz. Bu gün için çalışma listesini tamamlıyoruz. Prova bitiyor yarın kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Son provalar önce uzun soluklu hazırlıklarla başlıyor. Nazlı, kızların sesleri için pipet çalışması yapıyor. Sesleri yeterince dinlendirip ısındırmak önemli. Ses, ışık dengeleri yapılıyor. Akış için hazırız. Akışı tamamlayıp ara veriyoruz. Dünden kalan sahneler çalışılıyor ve prova son buluyor.

Geçen gün denenen saç modelleri içimize sinmedi kızlar yeni saç denemesi için erkenden bir araya geldiler. Saç modelleri denendi ve karar alındı. Cemre kesin saçlarını kestirecek. Yarın oyunun çekimi yapılacak. Bütün hazırlıkların tam olması için herkes bir yandan çalışıyor. Akış alıyoruz. Üstüne şarkıları çalışıyoruz. Ve yarına dinlenip gelmek için provayı bitiriyoruz.

Sahnemizi derleyip toplayıp temizliğimizi yapıyoruz. Ve çekim için kızlar hazırlığa başlıyor. Kendileri hazırlanırken,  bir yandan enstrümanların hazırlığı teknik hazırlıklar tamamlanıyor. Çekimi yapmak için Haydar geliyor kamera açıları bakılıyor. Nevzat kızlara sahneyi biraz daha farklı kullanmaları için detayları anlatıyor. Çekim sırasında birkaç yerde ara veriyoruz. Teknik aksaklıklar. Şarj bitmesi, alan dolması. Tam akış genel açılarıyla tamamlandıktan sonra Nevzat’ın önceden belirlediği yakın planlar çekiliyor. Yemek molası ardından Volkan abi fotoğraf çekimi için geliyor ve bir akış daha alıp provayı bitiriyoruz.

Bugünün heyecanı ayrı. Bugün seyircili provamızı alacağız. Her zaman olduğu gibi hazırlıklar tamamlanıyor ve her şey hazır olduğunda başlıyoruz akışa. Akış bitiyor ve misafirlerimiz düşüncelerini paylaşıyor bizimle. Cem abinin müzik ve teknik konularda desteğini alıyoruz. Bağlama için Müge’ye birkaç öneride bulunuyor. Onunla beraber tekrar deniyoruz. Ulaş prömiyerde kullanmamız gereken ses mikrofon ekipmanını anlatıyor. Ve tüm misafirlerimi yolcu ediyoruz. Kendi aramızda çay eşliğinde toplantımızı yapıp günü bitiriyoruz.

Bugün herkes biraz yorgun gelmiş. Gündelik enerjiden sıyrılıp sahne enerjisine geçebilmek için biraz kahve sohbet ardından akış için hazırlıklarımızı tamamlıyoruz. Her şey ve herkes hazır o halde Arkadaşın büyüsünde bir akış alıp provayı sonlandırıyoruz. Biraz dağınık geçen bir provanın ardından yönetmenimiz bizlerle konuşuyor. Olsun telafisi var. Nasıl olmamalı ve bir kolektif oluşmazsa nasıl zorlanacağımızı görüyoruz. Provayı bitiriyoruz.

Saatler ikiyi gösterdiğinde tek eksikle sahneye geçiyoruz, bugün Ali aramızda değil. Onsuz detay çalışalım diyoruz. Müzik ile prova etmeye o kadar alışmışız ki bir yere kadar alabiliyoruz sonra zaten müziksiz devam edemiyoruz. Ne kadar bir bütün olmuş müzik ve şiirler. Daha fazla ısrarcı olmaya gerek yok zaten Zerdüşt provası için ışıkların yapılması gerekiyor. O yüzden provaya son veriyoruz. Haftaya görüşmek üzere.

Bugün bir misafirimiz var, Alev. Selver için heyecanlı bir prova olacağa benziyor. Taha, Betül, Selver hemen ışıkları yerleştiriyor ve hazırlıyorlar. Açılar, renkler… Arka tarafta sohbet devam ediyor. Işıklar hazır olduğunda kızlar bıyıkları alıyor ve başlıyor prova.

Alev oyunu izlerken, ışık kumanda Selver’in. Henüz kayıt alınmadığı için Selver yapıyor bugün ışığı ne olsa onun rejisi. Prova sırasında Alev birkaç not alıyor ışık ile ilgili. İlk akışın sonunda Alev, Selver’e aldığı notları veriyor. İkinci akış için ufak bir dinlenme. Nevzat’ın şekeri düştü. Çaylı, poğaçalı, gevrekli (ekibin geneli İzmir’li) 🙂  yani kısaca, çayımızla soframızla paylaşıyoruz dinlenişlerimizi. Selver kayıt aldıracak, Taha ve Betül’e, o yüzden kese kese gidiyoruz. İlk akışı alırken Nevzat, gerçekten acıdan doğan bu sesleri kullanabilirsiniz dedi kızlara. İlk şiiri alıyoruz ve “AGHH” . Neyse canım, gerçekten bıyıkları çıkarmak acı veriyor zaten. Elbet doğal olur.

Dur kalk, geri ileri, sub1 sub7 derken ara ara dinlenmeli, Cemre ve mikrofon, susmayan telefon, yeni bileklikler ile bitiyor prova.

“TAHA SUB 225?”

Peki bir akış daha?

Artık yarına….

Bu gün prova en başta olduğu gibi uzaktan mesaj ile başlıyor.
“İyi misiniz?“
Elma büyüklüğünde dolu… Gerçekten de bugün İstanbul’da elma büyüklüğünde dolu yağdı. Arabaların kaportaları ezildi fakat bizi prova yapmaktan geri bırakmadı. Az gittik uz gittik yağmur çamur demedik  -elma büyüklüğünde dolu dedik- geldik tiyatroya.

Önce temizlik ve toparlanma bol dezenfektan, öğrendik ki Ali hayatında hiç çamaşır suyu almamış. Neyse ki aldığı yumuşatıcı Selver ile Beykoz’a gidecek.Sonra enstrümanlar, sesler, bedenler hazırlanıyor akış için. İlk akışı alıyoruz. Nevzat; artık oyunun çıktığını, daha farklı duygular ve herkesin uyumunun ortak olduğu, yeni şeylerin denendiği provaların zamanının geldiğini söyledi. Bu konuşmanın ardından bir ara veriyoruz. İkinci akışa başladığımızda tam her şey yolunda gidiyordu ki, vertigo! Cemre’nin vertigosu yedinci şiirde patlak verdi. Ara verdik. Cemre kendini topladığında son şarkıyı alıp provayı bitirdik.

Yarın telafi edilir.

Bir başlıyoruz provaya Selver’in ayakkabısı. Bir yapıştırmadır başlıyoruz. Çaylar demlenmeye dursun. O kadarda olur tabi Taha. En nihayetinde fişi takılı değil kendi kendinde kaynamaz ya su. İl akışımızı aldık. Bilin bakalım kim geldi. Diren ve Beyza. Ah ellerine sağlık öyle güzel bir kuru patlıcan dolması yapmış ki. Ama tabi Selver istemeseydi olmazdı. Ah hadi ama hadi ayran gelse de başlasak dediğimiz yemek için bekleyiş sürerken Nazlı kahraman gibi yetişiyor ayranla. Domatese ne gerek var canım derken herkes domates ve salatalıktan kendini alamıyor. Madem güzel dinlendik. Yemek ağırlık yapmadan ikinci akışı alıyoruz. Arada ışık notları zamanlaması derecesi derken akıyor prova. Son notlar artık iki gün dinlenme ve son iki genel prova.

Her şey bugün bitti. Akıllarda tek soru, her şey bitiyor iken Selver’in ayakkabı davası nasıl oldu bitmiyor? Eh bunca şey olurken yapıştırıcının kokusu kafaları karıştırmadan dağılıyoruz.

Erkenden toplanıyoruz. Sahnemizi silip temizleyip provaya hazır hale getiriyoruz. İlk genel prova… kostüm, makyaj için kızlar kulise geçiyor. Cemre’nin sesi kısık. Yormadan bakalım nasıl olacak. Pastil ve bol su. Nazlı bugün yok olsaydı yapardı bir tedavi. Hazırlıklara geçmeden Nevzat bugün misafirimiz olacağı haberini veriyor.

Ulaş tosun ve Esra Hanım izlemek üzere geliyorlar. Kendileri Arkadaş’ın hayatının belgeselini çekmiş. Hazırlıklar tamamlanırken hoş sohbet ile karşılıyoruz kendilerini bolca arkadaşı konuşuyoruz başlamadan. Her şey hazır olduğunda oyun başlıyor. Cemre’nin sesi çıktı, adrenalin herhalde. Prova bitiyor ama sohbet oldukça koyu, arkadaşın evi ve anıları. Oyunu sevdiler. Zaten Arkadaşı sevmek, sanatı sevmek gibi ortak bir huyumuz var. Nevzat, misafirleri uğurladıktan sonra bir değerlendirme yapıyor. Yorgunluk iyice vurdu. Yarın son genel prova. Selamı çalışıyoruz son olarak. Selam müziğinin kaydı geldi. Madem selamımız hazır ve çayımız bitti, her zaman ki yerde çay içmek üzere…

E hadi o zaman Zeki Müren’i seviniz. 🙂 Biz epey severiz.

Herkes heyecanlı…  Yarını hem iple çekiyor hem de eksik prova var mı acaba sorusuyla ayrılıyoruz.

Son genel prova için herkes yavaş yavaş toparlanıyor. Çayımız demli. Herkes son provanın garip ruhu içinde. Uzun emekler vererek bu süreçte üretmekten vazgeçmeyip, Arkadaşın her şeye rağmen var olan umudu, ruhuyla çıktığımız bu yolda artık seyirciyle buluşmaya ramak kala bir prova. Kızlar kostümlerini saçlarını hazırlıyor. Enstrümanlar, ışık, aksesuar sahne temizliği her şey tamam. Derken, Esra elinde telefon koşuyor Beyza’ya; son prova fotoğrafları…

O zaman hadi Taha ver anonsu diyor, Selver. Prova akıp giderken oyun içinde akort kaymaları, ritmik sorunlar olsa bile yine de herkes elinden geleni yapıyor. Prova bittiğinde Nevzat, artık seyirci istiyor diyor. Bakalım tepkiler ne olacak düşüncesi geçiyor herkes farklı tınılarda olsa da aynı heyecanı paylaşıyor. Kostümleri çıkarıp tekrar müziklerin üstünden geçiyoruz.  Beyza listeyi hazırladı. Tüm eşyaları tekrar tekrar kontrol edip. Yedekleriyle hazırlayıp özenle toparlanıyoruz. Bavullar tamam enstrümanlar tamam. Her şey yerli yerinde. Biraz yorgunluk. Artık sabırsızlık var herkesin kalbinde. Son çaylar, son yudumlar, aklımızda “sakalsız bir oğlanın tragedyasıyla” çıkıyoruz sahneden.

Biz 6 Ekim için hazırız…

Gelin kucaklayın bizi…

Yıldızları beraber sayalım…